تهرانپارس امروز بهعنوان یکی از پرجمعیتترین و پرترددترین محلههای شرق تهران شناخته میشود. اما کمتر کسی از ریشههای عمیق تاریخی این محدوده و نامهای قدیمی آن خبر دارد. در این پست با بررسی دقیق اسناد و روایتهای تاریخی، مراحل شکلگیری تهرانپارس را از دو روستای پیرامون تا تبدیل به یک محله مدرن مرور میکنیم.
بخش مرکزی محله، محل تقاطع فلکهها و میادین اصلی است که الگوی شهری امروز از همانجا شکل گرفته. این تقسیمبندی ابتدایی تا دهه ۱۳۳۰ شمسی باقی ماند.
ترکیب این دو روستا، زیرساخت لازم برای توسعه شهری را فراهم کرد و زمینهایی وسیع و خوشنقشه در شرق پایتخت در اختیار مالکین قرار گرفت.
در سال ۱۳۲۷ شمسی، بیبی عظیمه بختیاری، همسر لطفعلیخان امیرمفخم و وارث اصلی اراضی مجیدآباد، بخشی از زمینها را به ارباب هرمز آرش، از خانوادههای برجسته زرتشتی، فروخت. این معامله نقطه عطفی در تاریخ تهرانپارس بود که:
برای اطلاعات بیشتر در مورد زندگی بیبی عظیمه، میتوانید به پست سوم: بیبی عظیمه بختیاری؛ زنی در سایه تاریخ تهرانپارس سر بزنید.
ارباب هرمز آرش با همکاری مهندسان فرانسوی، اولین نقشه شهری با بلوارهای عریض، فضای سبز منظم و کاربری مسکونی را طراحی کرد. ویژگیهای مهم طرح او:
این طرح، تهرانپارس را از یک مجمع روستایی به مجموعهای منظم با خدمات شهری تبدیل کرد.
ریشههای تهرانپارس در دو روستای قدیمی و معامله بیبی عظیمه با ارباب هرمز نهفته است. قدمبهقدم این محدوده با برنامهریزی دقیق، به محلهای مدرن و یکپارچه بدل شد که امروز صدها هزار ساکن را در خود جای داده است. در پستهای آینده به جزئیات بیشتر، از عمارت ارباب هرمز تا نقش زرتشتیان در توسعه این محله خواهیم پرداخت.